Page 18 - EKDHLOSH MNHMHS PAN STAMOY

Ὅσοι ἔχουν διαβάσει κάποια ἀπὸ τὰ βιβλία τοῦ Παναγιώτη Στάμου θὰ

ἔχουν παρατηρήσει ὅτι ἀποφεύγει τὰ σημεῖα στίξης, καὶ ὅτι δὲν ἀρχίζει τὸ
κάθε ποίημα μὲ κεφαλαῖο γράμμα. Τὸ κεφάλαιο τὸ ἀποφεύγει ἀκόμα καὶ

μετὰ τὴν τελεία. Αὐθαιρεσία, παραξενιά, ἐπιζήτηση πρωτοτυπίας; Ἴσως

ναί, ἴσως ὄχι.
Θαρρῶ ὅτι τὸ κεφαλαῖο γράμμα εἶναι ἀρχηγικὸ καὶ ὁ δικαιόφρων

Παναγιώτης θέλει γιὰ ὅλα τὰ γράμματα ἰσότητα. Εἶναι μία ἄποψη πιθανῶς
ὄχι σωστὴ ποὺ εἶμαι βέβαιος ὅτι δὲν θὰ ἀπέρριπτε ὁ ἀείμνηστος ποιητής.

Φοβᾶμαι ὅτι σᾶς κούρασα πιθανῶς, καὶ σπεύδω νὰ κλείσω μὲ τὸ τελευταῖο

ἔργο τοῦ συμπατριώτη σας, ἕνα ἔργο ποὺ ἀγάπησα πολὺ καὶ γιὰ αὐτὸ
συχνὰ κάποιες φράσεις τοῦ ἐπαναχρησιμοποιοῦνται ἀπὸ τὴ δική μου

γραφίδα. Πρόκειται γιὰ τὸ «Ἀγαπᾶτε κατάλληλους» ποὺ κυκλοφορήθηκε

πάλι ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Γαβριηλίδη τὸ ἔτος 2009.
Καὶ καὶ μόνον ὁ τίτλος ἠχεῖ σὰν ἠχηρὸ χαστούκι στὶς εὐτραφεῖς παρειὲς

μίας κοινωνίας, πού, ὅπως προσημειώνεται στὸ «Ἰδοὺ φύτρα», πιστεύει
πὼς εἶναι «ἄθλος ἡ ἀθλιότητα». Καὶ προσθέτω: ἄθλος καὶ ἡ σαχλότητα.

Εἶχα τὴ χαρὰ νὰ γράψω ἄρθρο μὲ τίτλο τὸν τίτλο τοῦ βιβλίου αὐτοῦ καὶ

συχνὰ νὰ ἀναφερθῶ σὲ αὐτό, ἐπειδὴ φρονῶ ὅτι τοῦτο τὸ βιβλίο ἀποτελεῖ
ἕνα σταθμὸ στὰ γράμματά μας. Ὑπάρχει ἕνας βαθὺς καημὸς ποὺ

συγκαλύπτεται μὲ τὸν σαρκασμό. Πρόκειται γιὰ ἔργο διαλογικὸ περίτεχνα

δομημένο στὰ πρότυπά του Λουκιανοῦ.
Ὁ διάλογος ἀνάμεσα σὲ δύο πρόσωπα, τὴν τηλεπαρουσιάστρια Ντάνυ

Ντάουν (κατὰ κόσμον Ἄρτεμη Δαουνὰ) καὶ τὸν Τζὰκ Χάι (κατὰ κόσμον

Ἰάκωβο Χαϊδόπουλο), καθηγητὴ - ἀναλυτή της στρατηγικῆς της γλώσσας.
Ὁ ἐν λόγω Τζὰκ Χάι ἐπωμίζεται τὸ ρόλο νὰ ἐκφράσει τὸ μαῦρο μας τὸ

χάλι ὄχι μόνο σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ στὴ γλώσσα ἀλλὰ γενικότερα σὲ ὅλες τὶς

ἐκφάνσεις της τότε νεοπλουτικῆς ζωῆς μας. Ὁ Παναγιώτης εἶχε
διαισθανθεῖ ὅτι ἤδη εἴχαμε εἰσέλθει σὲ μία κοασματικὴ γλωσσικὴ

πραγματικότητα. Μιλᾶ βαρύγδουπα ὁ Τζὰκ Χάι:

«Θὰ μπῶ στρέιτ στὸ θέμα, ντογροῦ. Θὰ τὰ πῶ ντρέτα, ἂν καὶ σὲ ἦχο
πλάγιο Δ', ἀφοῦ ἡ σφαιρικὴ ἀντιμετώπιση τοῦ θέματος σχετίζεται μὲ τὴ

μαξιμαλιστικὴ ἀπόδοση τῆς μίνιμουμ δυνατότητας, στὴ βάση μίας

μεταλλαγῆς τῆς προϋπάρχουσας κουλτούρας σὲ μία ὑποστρουκτούρα ποὺ
θὰ ἀποτελέσει τὸν φόντο ἑνὸς ἐποικοδομήματος στὸ πλαίσιο μίας

16