Page 16 - EKDHLOSH MNHMHS PAN STAMOY

δικούς του χρησμούς. Δεῖγμα τῆς ποιητικῆς του ἀρτιότητας εἶναι τὸ

τιτλοφορούμενο ποίημα «Ἐντελέχεια». Σᾶς τὸ διαβάζω:
«Ἡ γόνιμη πέτρα

ἡ ἀνθισμένη γαζία

ἡ ἔγκυος γυναίκα
ἔχουν κάτι ἀπὸ τὴ ζύμη τοῦ θεοῦ»(σ. 13)

Κι ἕνα ἐκπληκτικὸ ἄτιτλο: «Χίλια ἐπὶ χίλια ἕνα ξέφωτο ἄγριες ἀνεμῶνες»

(σ. 16).

Μὲ ἕνα στίχο λέει χίλια ἐπὶ χίλια πράγματα. Στὸ ποίημα «Σκιᾶς ποίκιλμα»
ποὺ δίνει τὸν τίτλο σὲ ὅλη τὴ συλλογή, ὁ Παναγιώτης ἐπιχειρεῖ κάτι ποὺ

πρῶτος νομίζω ἐπιχείρησε ὁ Καβάφης: τὸ ἀραίωμα τῶν λέξεων ὄχι ἀπὸ
ἐκζήτηση ἀλλὰ γιατί ἔτσι ἤθελε νὰ φανεῖ τὸ ἀέρινο αἴσθημα ποὺ γεννᾶ

στὶς εὐαίσθητες ψυχὲς κάθε ποίκιλμα σκιᾶς. Δυστυχῶς μοῦ λείπει τὸ

«Ἐνδοχώρα ἀνάγκης» ποὺ κυκλοφορήθηκε ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Γαβριηλίδη
τὸ 2004 καὶ μὲ λύπη μου δὲν μπορῶ νὰ ἀναφερθῶ σὲ αὐτό. Ἔτσι θὰ

περάσω στὴ συλλογὴ «Μὲ τῶν λέξεων τὸν πηλὸ» ποῦ βγῆκε τὸ 2005 ἀπὸ

τὶς ἐκδόσεις Γαβριηλίδη. Οἱ λέξεις - πηλὸς ἐπιτρέπουν στὸν ποιητὴ νὰ
πλάσει στίχους πρωτόφαντους, μὲ τολμηρὴ κατασκευὴ καὶ πιὸ τολμηρὴ

διάταξη. Ὁ ποιητής, ὅπως λέει στὸ ποίημα «Ἀναλόγιο στὴν ἄμμο» σὰν

«γητευτὴς τῶν ὄρθρων» συνθέτει ποιήματα σὰν εἰκονίσματα. Ἔτσι τὸ
ποίημα μιλᾶ στὸν ἀναγνώστη ὄχι μόνο ἀναγνωστικὰ - νοηματικά, μιλᾶ καὶ

ὀπτικά. Δὲν ἀποφεύγονται οὔτε οἱ ἀλγεβρικὲς πράξεις (σ. 36). Ἔτσι
ἐπιτυγχάνεται ἡ «ἀγλαόκαρπη κυοφορία», ὅπως λέει στὴν ἑπόμενη

σελίδα. Ἀλλὰ ὁ πλήρης στοχασμὸς καὶ προβληματισμὸς τοῦ ποιητῆ

συμπυκνώνεται στὸ ποίημα - κλειδὶ «Μὲ τὸν πηλὸ τῶν λέξεων». Σᾶς τὸ
διαβάζω:

«μὲ τῶν λέξεων τὸν πηλὸ
γιὰ τὸν πανόπτη ξεδιπλώνεις

τὰ φτερά σου πολικὸ
ἀλλιῶς ἄχθος μόνο ἀρούρης
οἱ λέξεις

τῆς ἐπιλογῆς τὰ φίλτρα
χαρίζουν στὰ μάτια τὴν πυξίδα ˙

ὅταν πελαγώνεις

14