Page 14 - EKDHLOSH MNHMHS PAN STAMOY
P. 14

Φιλοσοφικὴ Σχολή, ἐνῶ παράλληλα βιοτικὲς ἀνάγκες γιὰ ἐνάμιση χρόνο

            τὸν  ἔφεραν  στὸ  Βούπερταλ  τῆς  Γερμανίας.  Μετὰ  τὴν  ἐκπλήρωση  τῶν
            στρατιωτικῶν  του  ὑποχρεώσεων  προσελήφθη  στὴ  Γερμανικὴ  Σχολὴ

            Ἀθηνῶν, ὅπου διέπρεψε ὡς Καθηγητής, Γυμνασιάρχης καὶ Λυκειάρχης.

            Τὸ  πέρασμά  του  ἀπὸ  τὴ  Σχολὴ  αὐτὴ,  ὅπως  προανέφερα,  ἄφησε  ἐποχή.
            Μετὰ τὸ πέρας τῆς διδακτικῆς του θητείας ἀρχίζει ἡ ἔντονη συγγραφικὴ

            θητεία,  ποὺ  εἶχε  ἤδη  ἀρχίσει  πιὸ  ἐνωρὶς  μὲ  τὸν  «Ἀνθηρὸ  Λόγο».  Ἡ
            ἐπανεμφάνιση του ἀργεῖ. Μόλις τὸ 1991 εἰσέρχεται ξανὰ στὸ συγγραφικὸ

            στίβο,  τούτη  τὴ  φορὰ  ὡς  ποιητὴς  μὲ  τὸ  ἔργο  «Κυοφορία  Σιωπῆς»  ποὺ

            κυκλοφορήθηκε ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Λωτός. Σὲ ἄλλες ἐποχὲς καὶ μόνο μὲ τὴν
            ποιητικὴ  αὐτὴ  συλλογὴ  ὁ  Παναγιώτης  θὰ  εἶχε  μετοικήσει  ἀπὸ  τὸν

            Ἑλικώνα του καὶ θὰ εἶχε ἐγκατασταθεῖ σὲ μία ἀπὸ τὶς ὑψηλότερες κορφὲς

            τοῦ ποιητικοῦ μας Παρνασσοῦ. Δυστυχῶς μέσα στὴν τότε πνευματικὴ καὶ
            ποιητικὴ  χλαπαταγὴ  ἡ  συλλογὴ  τοῦ  ταπεινοῦ  Παναγιώτη  πέρασε

            ἀπαρατήρητη.
            Κι  ὅμως  τὸ  ποίημα  «Αὐτάρκεια»  ἀρκοῦσε  γιὰ  νὰ  τὸν  καταξιώσει.Τὸ

            διαβάζω:

                                         «Ἀνθεῖς
                                         ὁλοένα περισσότερο ἀνθεῖς

                                         προκαλώντας

                                         ἀκόμη καὶ τὴν ἄνοιξη
                                         μὲ τὴν αὐτάρκειά σου


                                         οὔτε καν τῶν μελισσῶν

                                         ἀνέχεσαι τὸν βόμβο

                                         ἀγνοώντας
                                         ὅτι ἔτσι ἀπρόσιτη ὡς εἶσαι

                                         ἔστω καὶ μὲ τόση γύρη


                                         καὶ στὴν ἴδια ἀφόρητη θὰ γίνεις

                                         καὶ τὰ ἄνθη σου
                                         σύντομα

                                         καὶ αὐτὰ θὰ σὲ ξεχάσουν».






            12
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19