Page 11 - EKDHLOSH MNHMHS PAN STAMOY

ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Δ. ΣΤΑΜΟΣ

(Ἕνας σπουδαῖος ταπεινὸς ἄνθρωπος)

Ἐὰν ὁ Παναγιώτης Στάμος εἶχε γεννηθεῖ σὲ ἄλλη χώρα ἢ καὶ στὴν

Ἑλλάδα κατὰ τὴν πρώτη μεταπολεμικὴ ἐποχή, μὲ τὴν πρώτη του ἀκόμη
ποιητικὴ συλλογή, ποὺ ἔχει τὸν εὔγλωττο τίτλο «Κυοφορία Σιωπῆς», θὰ

εἶχε ἀναγνωριστεῖ σὰν κορυφαῖος ποιητής. Δυστυχῶς, ἐμφανίστηκε στὰ

γράμματά μας σὲ μιὰ ἐποχὴ ὅπου ἔχει κηρυχθεῖ ἡ δικτατορία τῶν
μετριοτήτων, ἡ κυριαρχία τῆς παρέας, τῆς κομματικῆς στρούγκας καὶ τῶν

εὐνοουμένων τῶν Μ.Μ.Ε..

Ὁ Παναγιώτης Στάμος ἀτύχησε, διότι ἤξερε γράμματα, γράμματα πολλὰ,
καὶ ἐμφανίστηκε σὲ μία ἐποχὴ ἀπόλυτης κυριαρχίας τῶν ἀγραμμάτων, τῶν

ἀνελλήνιστων τῶν ἀπροσδιόνυσων. Τὸν ἔφαγε ἡ ἀρχαιομάθειά του, τὸν
ἔφαγε ἡ σεμνότητά του, τὸν ἔφαγε ἡ ἁπλότητά του. Δὲν ἦταν ἄνθρωπος

τῆς κραυγῆς καὶ τῆς προβολῆς. Ἀμφιβάλλω ἂν ὑπῆρξε μεγαλώνυμο

ἔντυπο κάτι νὰ πεῖ γιὰ τὸ ἔργο του. Ἀμφιβάλλω ἂν ἡ τηλοψία καταδέχτηκε
νὰ πεῖ κάτι γιὰ τὴν πνευματική του παρουσία καὶ περιουσία. Κάποιες

ἀράδες τοῦ ἀφιέρωσα ἐγὼ στὰ ἔντυπα ὅπου ἀρθρογραφοῦσα καὶ εἶχα τὴ

χαρὰ κάποτε νὰ μιλήσω γι' αὐτὸν σὲ μία ἐκδήλωση Βοιωτῶν στὸ
ξενοδοχεῖο «Ὁμόνοια». Δυστυχῶς ὅμως ἡ ἐκδήλωση αὐτὴ ἦταν

περισσότερο κοσμικὴ καὶ λιγότερο πνευματική. Περισσότερο ἀκουγόταν ὁ

ἦχος τῶν κουταλιῶν παρὰ ὁ λόγος μου. Ἦταν ὅμως κάτι.

Σήμερα, ὅμως, σὲ αὐτὴ τὴν σπουδαία ἐκδήλωση ἐπιτρέψατε νὰ

ὁμιλήσω γιὰ τὴν προσωπική μας σχέση. Τὸν Παναγιώτη τὸν γνώριζα πρὶν
τὸν γνωρίσω. Τὸν γνώριζα μέσω τῶν μαθητῶν μας. Σὲ αὐτοὺς ποὺ αὐτὸς

τοὺς ἔκανε μάθημα στὸ σχολεῖο καὶ ἀκολούθως ἐγὼ τοὺς ἔκανα μάθημα

στὸ φροντιστήριο. Τὰ παιδιά, ἀγόρια καὶ κορίτσια, μοῦ μιλοῦσαν γιὰ ἕναν
ἄνθρωπο μὲ σπάνια λεκτικὴ γοητεία, ἕναν ἄνθρωπο ποὺ σαγήνευε μὲ τὴν

λεξιτεχνία του, τὸ παιχνίδισμα τῶν λέξεων καὶ τὰ λεκτικὰ εὑρήματά του.

Πέρασαν χρόνια. Εἶχα ἀποσυρθεῖ ἀπὸ τὴ φροντιστηριακὴ δράση καὶ
ἀποκλειστικὰ ἀφιερωθεῖ στὴ συγγραφικὴ καὶ στὴ δημοσιογραφική.

9