Page 29 - EKDHLOSH MNHMHS PAN STAMOY

αδυναμία — ένα είδος προσωκρατικού ήταν και ο ίδιος άλλωστε. Τον

Σοφοκλή, τον Όμηρο βέβαια, και άλλα κείμενα που μας έκανε να
ανακαλύψουμε και τα οποία δεν γνωρίζαμε από την εγκύκλιο παιδεία. Το

περίφημο Περί ύψους του Λογγίνου, για παράδειγμα, ήταν ένα βιβλίο στο

οποίο αναφερόταν ξανά και ξανά.
Αν αφήσουμε τους παλιούς, τους αρχαίους, στη νεότερη εποχή υπάρχουν

συγγραφείς που ανακαλύψαμε μέσω του Παναγιώτη και στους οποίους
καλό είναι να επανερχόμαστε, γιατί διατηρούμε μέσω αυτών τη μνήμη

του Παναγιώτη, ο οποίος μας ενδιαφέρει πρωτίστως. Παράδειγμα, ο

Τζωρτζ Τόμσον. Τον θυμόμαστε να αναφέρεται πάλι και πάλι στο
Προϊστορικό Αιγαίο, στο Αισχύλος και Αθήνα κ.λπ. Ο σπουδαίος Παναγής

Λεκατσάς ήταν επίσης ένας από τους συγγραφείς στον οποίο αναφερόταν

συχνά. Ο Γιώργος Μανιάτης ασφαλώς, και πολλοί άλλοι. Και, το
συζητάγαμε προηγουμένως, καλό θα ήταν ο «Όμιλος Φίλων του

Παναγιώτη Στάμου» σε συνεργασία ενδεχομένως με τη Δημόσια Κεντρική
Βιβλιοθήκη Λεβαδείας να διοργανώσει αναγνώσεις αυτών των

συγγραφέων, παράλληλα με το έργο του Παναγιώτη, για να φανούν και οι

επιρροές και οι υπόγειες διασυνδέσεις.
Η Κυοφορία σιωπής, λοιπόν, είναι μια ποιητική συλλογή πριν την ώρα της.

Θα αρκούσε βεβαίως, όπως είπε και ο κ. Καργάκος προηγουμένως, αυτή

και μόνη για να καταξιώσει τον Παναγιώτη ως σπουδαίο ποιητή. Υπήρξαν
πολλοί λόγοι που αυτό δεν επετράπη. Ένας από αυτούς, δυστυχώς, και

χρησιμοποιώ την έκφραση του κ. Καργάκου, ήταν ότι ο Παναγιώτης είχε

εναντίον του την αρχαιομάθειά του. Είναι τόσο τραγικό να το λέει κανείς
αυτό, αφού σήμερα, ελπίζω όχι για πολύ, το να επικαλείσαι τους αρχαίους

έλληνες είναι πολιτικώς μη ορθό. Σε κατατάσσει ενδεχομένως στην

κατηγορία των ανθρώπων που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε
«αρχαιο−βαρεμένους» και λίγοι στέκονται να δουν πώς κανείς προσεγγίζει

και με τι τρόπο αυτήν την βαρύτιμη κληρονομιά. Τα βιβλία του

Παναγιώτη Στάμου είναι γραμμένα και τυπωμένα με το πολυτονικό
σύστημα — ήταν αναφανδόν υπέρ του πολυτονικού και παραθέτει πλήθος

υποστηρικτικά επιχειρήματα στο πρώτο του βιβλίο. Πέραν αυτού, τα

βιβλία του έχουν μία τυποτεχνική εμφάνιση που σπάνια συναντάμε στις

27