Page 34 - PYRGOI_FRYKTORIES_AKROPOLEIS

ξεπερνούσε τα 60 τετραγωνικά μέτρα, (20 τετ. μ. /όροφο).

Το ισόγειο αποτελούνταν από ένα χώρο με θολωτή κάλυψη, τις
περισσότερες φορές χωρίς ανοίγματα. Στους ορόφους ο χώρος συχνά

διαιρούνταν με πλίνθινο μεσότοιχο και τα ανοίγματα ήταν περισσότερα.
Σε άλλους Πύργους υπήρχαν ανοίγματα σε όλες τις πλευρές και σε
άλλους μόνο προς την πλευρά της εξωτερικής διόπτευσης –

παρατήρησης. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζονταν η μεγαλύτερη
προστασία του Πύργου. Εξασφαλίζονταν επίσης ο κατά το δυνατόν
αερισμός κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά και η μείωση της
εισβολής του εξωτερικού κρύου κατά τους χειμερινούς. Ο τελευταίος
όροφος καλυπτόταν συνήθως με κεραμοσκεπή, που δημιουργούσε ένα

σταθερό δώμα για την υπεράσπιση του Πύργου από τους φρουρούς
υπερασπιστές του.

Η είσοδος, για λόγους
ασφάλειας, δεν βρίσκονταν
στο ισόγειο, αλλά σε κάποιον

όροφο και επιτυγχάνονταν
μέσω ενός συστήματος
ξύλινων κλιμάκων και

εξωστών. Η χρήση ξύλινης
ανεμόσκαλας, έδινε τη
δυνατότητα γρήγορης
αφαίρεσής της και έτσι
εμπόδιζε κάθε πιθανόν

επιτιθέμενο ή ανεπιθύμητο να
εισέλθει. Σε κανένα Πύργο δεν
έχουν βρεθεί εξωτερικά, αλλά

ούτε και εσωτερικά ίχνη
πέτρινης σκάλας που να J. Bintiff, Η αρχαιολογία της Φράγκικης
εφάπτονταν με τους τοίχους. κοινωνίας στην Ελλάδα
Από αυτό συνάγεται ότι η
επικοινωνία των ορόφων γινόταν εσωτερικά από τετράγωνα

ανοίγματα στα δάπεδα και με τη χρήση ανεμόσκαλας.

Μάλλον ο όροφος, που ήταν συνήθως και η είσοδος του Πύργου,
χρησίμευε για τη συζήτηση και τη διεκπεραίωση υποθέσεων δημοσίου
ενδιαφέροντος, σαν αίθουσα τοπικού δικαστηρίου ή σαν αίθουσα
συνάθροισης των φοροεισπρακτόρων και των αξιωματικών του

32