Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς Δωρεά Παναγιώτη Στάμου |
Η παγκόσμια έρις / Αυγέρης, Μάρκος, 1909-1971
Μάρκος Αυγέρης
Ο Μάρκος Αυγέρης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Ν. Παπαδόπουλου) γεννήθηκε το 1909 στην Καρίτσα της Ηπείρου και πέθανε το 1971.
Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1907, και άσκησε το επάγγελμα του γιατρού σε ιδιωτικές κλινικές. Το 1927 διορίστηκε στο Υπουργείο Παιδείας. Το 1929 έφυγε για μετεκπαίδευση στο Παρίσι. Το 1926 τοποθετήθηκε στο Υπουργείο Εργασίας ως επιθεωρητής επαγγελματικής υγιεινής.
Το 1933 νυμφεύθηκε την Γαλάτεια Καζαντζάκη-Αλεξίου, αδελφή της Έλλης Αλεξίου και πρώτη σύζυγο του Νίκου Καζαντζάκη.
Συνέχισε να εργάζεται στο Υπουργείο Εργασίας έως το 1947, θέση από την οποία απομακρύνθηκε το 1947 για πολιτικούς λόγους• ήδη πριν την κήρυξη της δικτατορίας του Μεταξά ο Αυγέρης είχε ενταχτεί στο χώρο της Αριστεράς και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, παραμένοντας πιστός στην ιδεολογία του ως το τέλος της ζωής του.
Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποίησε το 1904 από τις στήλες του Νουμά όπου δημοσίευσε το ποίημα Η βάβω η Τασιά. Την ίδια χρονιά, ο Κώστας Χρηστομάνος ανέβασε στην «Νέα Σκηνή», στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά το θεατρικό έργο (δράμα) του Αυγέρη Μπροστά στους ανθρώπους.
Η ποιητική του παραγωγή διακρίνεται σε δυό περιόδους τη νεανική και την όψιμη, ανάμεσα στις οποίες υπάρχει ένα μεγάλο χρονικό κενό από το 1908 ως το 1969, οπότε εκδόθηκε εκτός εμπορίου η συλλογή του Αντίδρομα και Παράλληλα, θεωρούμενη από τη λογοτεχνική κριτική ως η σημαντικότερή του, με ποιήματα γραμμένα τα περισσότερα μετά το 1960. Το νεανικό του έργο τοποθετείται στο χώρο του ιδεαλισμού και της παράδοσης της σολωμικής ποίησης όπως αξιοποιήθηκε από τους ποιητές του μεσοπολέμου στην Ελλάδα. Στην όψιμη περίοδό του στράφηκε προς τη νεωτερική ποίηση και ανανέωσε τα εκφραστικά του μέσα και τον προσανατολισμό του, διατηρώντας ωστόσο αναλλοίωτη τη βάση της ποιητικής του οπτικής.
Παράλληλα ο Αυγέρης ασχολήθηκε με τη λογοτεχνική κριτική κινούμενος στο πλαίσιο της μαρξιστικής θεωρίας της λογοτεχνίας, ενώ σημαντικό είναι το λογοτεχνικό και θεατρικό μεταφραστικό του έργο.